LOADING
Tags: bike, chaha, drive, garamchaha, kandabhaji, marathilekh, paus
एक कप चहाचा: सातवी कहाणी- दीपाली नितीन घाग
June 19, 2020
746 Views
Share
){kind=link}
माझ्या नवऱ्याचा फिल्ड जॉब. कामासाठी त्याला मुंबईच्या बाहेरही जाव लागत. साधारण सहा वर्षांपूर्वीची गोष्ट आहे. जुलैचा महिना होता, त्याला एका मिटिंग साठी लवासाला जायच होता. त्यावेळी लवासा सिटी पूर्णपणे तयार नव्हती झाली. त्याने मला फक्त एकदा विचारले, “येतेस का माझ्याबरोबर? माझी मिटिंग २ तासात संपेल आणि आपण निघू मुंबईला परत.” मी लगेच हो म्हणाले, मग आम्ही बसने पुण्याला आलो. नवऱ्याने एका मित्राकडून मोटरसायकलची व्यवस्था केली होती लवासाला जाण्यासाठी.
पावसाचे दिवस होते, ढगाळ वातावरण होत, पण पाऊस काही पडत नव्हता. लवासाला पोहोचलो आणि त्याने सांगितलं मिटिंग संपे पर्यंत तू फिरून घे, माझी मिटिंग झाल्यावर फोन करतो. मी मस्त पैकी भरपूर फिरले. त्याची मिटिंग संपायला जरा वेळच झाला, मग आम्ही भेटलो, जेवलो आणि जायला निघतोच कि पाऊस जोरात सुरु झाला, २ तास झाले पण पाऊस काही कमी होईना. असच वाट बघण्यात काहीच अर्थ नव्हता कारण आम्हाला मुंबई गाठायची होती. मग आम्ही निघण्याचा निर्णय घेतला आणि तिथूनच सुरु झाली आमची ‘ऍडव्हेंचर राईड’!!
तो रिमझिम पाऊस, अधून मधून कडकणाऱ्या विजा, डोंगराळ पण सुंदर असा रस्ता आणि त्यात आमच्या गप्पा आणि गाण्यांची जुगलबंदी… आहाहा…मग त्यात गरमागरम चहा मिळाला तर किती मज्जा येईल असे मला वाटले, आणि एका मोकळ्या जागेवर छान पैकी ढाबा दिसला. तिथे गरमागरम चहा तर मिळालाच पण जेव्हा मी सहज भजी बद्दल विचारले तर वेटरने कोणती भजी देऊ हा निरर्थक प्रश्न विचारला. अर्थात कांदा भजी!! एव्हाना पाऊसाचा जोर वाढलाच होता, पण आम्हाला त्याची पर्वा नव्हती, कारण जे पाहिजे होत ते समोर टेबलवर होत. मग आम्ही दोघांनी चहा आणि कांदा भजीचा अगदी मन भरेपर्यंत त्या कोसळणाऱ्या पावसात आस्वाद घेतला. तासाभराने पाऊस कमी झाला आणि आम्ही पुण्याकडे रवाना झालो, चांदनी चौकात माझ्या नवऱ्याचा मित्र आमची वाट बघत होता. त्याला त्याची गाडी दिली पण निघताना माझा नवरा त्याच्या कानात काहीतरी पुटपुटला. एव्हाना शिवनेरी बस तिथे आली होती आम्ही तसेच भिजलेल्या अवस्थेत बस मधे बसलो. खूप मज्जा आली, माझ्या नवराने विचारले, “कस वाटलं?” आणि मला खरंच एवढा आनंद झालेला…तो पाऊस, ती बाईक राईड आणि ‘ चेरी ऑन केक’ म्हणजे तो वाफाळलेला चहा आणि गरमागरम भजी…क्या बात है!मग मी त्याला विचारलं, कि तू मित्राला कानात काय सांगितलस? तेव्हा माझ्या नवऱ्याने जे सांगितलं ते ऐकून मी हादरलेच. तो म्हणाला कि, बाईकच्या पुढच्या टायरचा ब्रेक नव्हता, पण मी जर तुला तेव्हाच सांगितले असते तर तू हे सगळं एन्जॉय केले नसते. आणि माझ्या ड्रायव्हिंगवर तर तुझा पहिल्यापासून भरोसा आहेच ना, मी संभाळून आणली ना.. तुला काही जाणवले का?” मी नकारार्थी मान हलवली आणि मनात म्हटले कि खरंच छोट्याश्या अडचणींना आपण घाबरून बसलो तर आयुष्याचे हे असले जन्मभर लक्षात राहणारे क्षण आपण एन्जॉयच करू शकत नाही.
Previous Article
एक कप चहाचा: सहावी कहाणी- अज्ञात लेखक
Next Article
एक कप चहाचा: आठवी कहाणी- अमिता उमेश थोरात
Mast
Thank you
Very well written..amhala pan lavasa la jaun aalyasarkha vatal.
Thanks for reading
Nice
Dhanywad
Nice.. bike, paus, bhaji and chaha.. pratyek enjoyment shabdatun jagayla lavnari goshta.. Mast
Thnak u so much
I am interested in more info. How can I reach you?
https://legal-porno.com/hotnow